canlıq — is. İsti alt paltarı; candonu. <Çimnaz> . . pambıqlı canlığını əyninə taxdı, qızına da təzə paltarını dəyişməyi təklif elədi. Ə. Ə.. <Əsgərlərin> əyinlərinə görə olmasa da, qışda onların isti papağı, yun canlığı, yaxşı ayaqqabıları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
faraş — sif. və zərf <ər.> Vaxtından, mövsümündən qabaq, tez əkilən. Faraş əkin. – Aqronomlar deyirlər ki, faraş səpin yaxşı olur. Ə. Vəl.. Faraş səpilmiş reyhan iyi adamı valeh edir. M. C.. // Mövsümündən, vaxtından qabaq doğulan (ev heyvanları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gödəkcə — 1. zərf Qısaca, uzun olmayan, müxtəsər. Gödəkcə danışmaq. // Sif. mənasında. Gödəkcə ip. 2. is. Bədənə kip yapışan qısa isti üst geyimi. Pambıqlı gödəkcə. Meşin gödəkcə. – . . Gödəkcəsini çiyninə salmış Dadaş Lələşov . . istehza ilə güldü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taxmaq — f. 1. İki şeyin uclarını bir birinə keçirmək, ilişdirmək, yaxud bir şeyi başqa bir şeyə keçirmək. Kişi müştüyə taxmaq istədiyi papirosa sığal verirdi. M. C.. <Bəyim xala> . . bağırsaq kimi çözələnən rezin borunun bir ucunu su kranına taxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xirqə — is. <ər.> köhn. 1. Cübbənin altından geyilən içi pambıqlı qısa geyim. Əfğan çəkib etdi xirqəsin çak; Səhralərə düşdü zarü qəmnak. F.. <Şah:> Bir yandan da ədavətin kəsrətindən xirqəmin altında bıçaq tutub bu xalıları doğrayırdım. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yorğan — is. Yatanda örtünmək üçün içi yunlu və ya pambıqlı geniş örtü. Qalın yorğan. Yun yorğan. Üstünə yorğan örtmək. – Ələsgər, ağlayır qızlar, arvadlar; Söküldü döşəklər, yorğan qalmadı. A. Ə.. Üstümə bir neçə qətrə su atıldı və yorğanın kənarı ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti